Перевод: с русского на польский

с польского на русский

zadłużyć się

  • 1 заложить

    глаг.
    • kłaść
    • nakryć
    • nawiązywać
    • pokładać
    • powalić
    • położyć
    • stawiać
    • układać
    • umieszczać
    • umieścić
    • ustalać
    • ustanawiać
    • ustanowić
    • wkładać
    • wprowadzać
    • wprowadzić
    • wyznaczyć
    • zakładać
    • zastawiać
    • zastawić
    • założyć
    * * *
    ufundować, (чем-л.) założyć, ( zadłużyć się) zastawić się уст.

    Русско-польский словарь > заложить

См. также в других словарях:

  • zadłużyć (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zadłużać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zadłużyć się — po uszy zob. ucho 36 …   Słownik frazeologiczny

  • zadłużać się – zadłużyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} zaciągać dług, robić długi : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zadłużyć się na budowę domu. Zadłużać się w banku. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zadłużyć — dk VIb, zadłużyćżę, zadłużyćżysz, zadłużyćdłuż, zadłużyćżył, zadłużyćżony zadłużać ndk I, zadłużyćam, zadłużyćasz, zadłużyćają, zadłużyćaj, zadłużyćał, zadłużyćany «obciążyć długami» Zadłużyć majątek. Zadłużone przedsiębiorstwo. zadłużyć się… …   Słownik języka polskiego

  • zadłużać się — Zadłużyć się po uszy zob. ucho 36 …   Słownik frazeologiczny

  • pozadłużać się — dk I, pozadłużać sięam się, pozadłużać sięasz się, pozadłużać sięają się, pozadłużać sięaj się, pozadłużać sięał się «o wielu: zadłużyć się; narobić długów w kilku miejscach, zadłużyć się u wielu» Pozadłużał się u znajomych …   Słownik języka polskiego

  • ucho — 1. Ciągnąć, wyciągnąć kogoś za uszy «pomagać, pomóc komuś w osiągnięciu czegoś, co jest, było dla niego bardzo trudne, przekracza, przekraczało jego możliwości»: Okazało się prędko, że i Zbyszek jest bystry, zdolny, a w zamian za lekcje… …   Słownik frazeologiczny

  • ucho — n II; lm MB. uszy, D. uszu (uszów), C. uszom, N. uszami (uszyma), Ms. uszach 1. «parzysty narząd słuchu i równowagi u kręgowców (u człowieka i ssaków składający się z ucha zewnętrznego, środkowego i wewnętrznego) znajdujący się po obu stronach… …   Słownik języka polskiego

  • za- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki od innych czasowników, nadający im następujące znaczenia» a) «osiągnięcie skutku czynności, rezultatu (też częściowego), wyczerpanie zakresu, dojście do największego nasilenia czynności, stanu, np. zabić,… …   Słownik języka polskiego

  • zadłużenie — n I 1. rzecz. od zadłużyć. 2. lm D. zadłużenieeń «ogólna suma długów danej osoby lub przedsiębiorstwa; dług» Zadłużenie przedsiębiorstwa. Zadłużenia alimentacyjne. Zadłużenie w bankach. zadłużenie się rzecz. od zadłużyć się …   Słownik języka polskiego

  • wleźć — dk XI, wlezę, wleziesz, wleź, wlazł, wlazła, wleźli, wlazłszy włazić ndk VIa, włażę, wleźćzisz, właź, wleźćził 1. pot. «leząc, wolno idąc wejść gdzieś, pod coś, do środka czegoś» Wleźć do wanny. Wleźć do rowu. Wleźć do ogrodu przez dziurę w… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»